Rozdział 4

                                                               Justin POV

Leżałem na kanapie i oglądałem jakiś program rozrywkowy, ale nie potrafiłem się na nim skupić. Myślami byłem gdzie indziej. W głowie miałem obraz pocałunku Miley i tego jak się przeraziła takim ruchem z mojej strony. Całowałem się już tyle razy, ale z nią to co innego. Rozmyślenia przerwała mi dzwięk telefonu.

- Kurwa kto do mnie znowu dzwoni?! - spojrzałem na Iphona leżącego obok, ale to nie on wydawał tę denerwujące melodię. Hałas dobiegał z mojego pokoju, więc wstałem leniwie z kanapy i powędrowałem na górę. Oh...głupiutka Miley zostawiła swój telefon. Pomyślałem, że może pojadę do niej by go oddać. Zrobiłem tak. Założyłem zwykłe czarne air forcy i fullcapa. Zszedłem do garażu biorąc przy tym kluczyki od samochodu. Wsiadłem do niego i ruszyłem w kierunku jej domu. Po krótkiej podróży byłem już u stóp jej drzwi. Zapukałem. Otworzyła mi brunetka.

- Cześć -

- Co-co ty tu robisz? - była lekko zdezorientowana i przerażona

- Zapomniałaś telefonu -

- Dziękuje. Yyy...wejdz proszę - zaprowadziła mnie do salonu. Wskazała ręką na kanape, zrozumiałem o co chodzi, więc usiadłem.

- Chcesz coś do picia? -

- Tak. Jak masz to sok -

- Dobrze, zaraz przyniosę -

                                                             Miley POV

Weszłam do kuchni i wyjęłam z lodówki sok. Nalałam zawartość butelki do szklanki. Odwróciłam się i od razu upuściłam szklankę.

- Cholera! -

- Idiotka - zaśmiał się szyderczo szatyn

- Twoja wina. Po co za mną stałeś?! -

- Spokojnie. To tylko szklanka. Jak chcesz to ci kupię nową -

- Nie trzeba - 

- Czemu ty się tak szybko denerwujesz? -

- Nie prawda -

- Coś się stało ? Pokłóciłaś się z rodzicami? - o i tu Justin trafił mój czuły punkt. Straciłam rodziców. Najpierw tatę, a potem mamę. Na początku po śmierci ojca, mama się nami opiekowała, ale rok temu wyszła gdzieś i już nie wróciła. Alex mi mówił, że miała wypadek. Teraz to on się mną opiekuję, ale chyba nie daję sobie rady. 

- Oni... nie żyją - nagle wylałam z siebie morze łez. Justin przyciągnął mnie do siebie i przytulił.

- Bardzo mi przykro -

- Skąd mogłeś wiedzieć - odsunęłam się trochę by spojrzeć mu w oczy. Były karmelowe. Przyglądałam mu się chwile. Ten nagle zbliżył się, a nasze usta się złączyły. Tą piękną chwilę, zniszczył dzwięk otwierających się drzwi. Odepchnęłam Justina i otarłam policzki z łez.

- Hej Miley...! - do kuchni wparowała Vanessa

- Co ty tu robisz? -

- Chciałam ci zrobić niespodziankę, ale jak widać nie jesteś sama -

- Jak widać. Vanessa to jest Justin... - szatyn nie dał mi dokończyć

- ...który już wychodzi. Miło było poznać. Pa - pocałował mnie w policzek i wyszedł

- Czy ja o czymś nie wiem? - 

- Aleś ty ciekawska. Chciał mi tylko oddać telefon -

- W kuchni? -

- Tak w kuchni.-

- Yhm... - nie powiem jej, że się z nim całowałam, bo będzie afera, że czemu to ukrywałam itp.

- Co mamy w planach? -

- Obejrzymy jakiś film i zamówimy pizzę -

- Okay - powędrowałyśmy do salonu. Vanessa rozpoczęła poszukiwanie filmu, a ja zamówiłam pizzę peperoni.

                                                           * 2 godziny póznej *

- Cudowny film, co nie? -

- Tak. Mils...mam pytanie? -

- Słucham -

- Gdzie jest Alex? -

- Nie wiem i nie chcę wiedzieć -

- Pokłóciłaś się z nim znowu - 

- Ale ty nic nie rozumiesz, on... - przerwał mi dzwięk telefonu. Dostałam smsa

OD: Alex

Przepraszam, że tak wyszedłem bez słowa, ale mam dużo spraw do załatwienia. Nie czekaj. Wrócę pózno.

- Kto to? -

-Alex -

- Co napisał? -

- Że wróci pózno -

- Dobrze. Skarbie ja lecę już do domu, bo jest już ciemno się robi -

- Dobra - zaprowadziłam ją do drzwi, a sama poszłam do łazienki, aby się odświeżyć.







_________________________________________________________________________________
Czytasz=Komentujesz
Dla ciebie to kilka sekund, a dla mnie motywacja do dalszego pisania